ความหมายของคำว่า "หนี้"
คำว่า "หนี้" นั้นไม่มีนิยามในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ แต่อย่างไรก็ตามนักกฎหมายไทย ท่านต่าง ๆ ได้ให้คำนิยามของหนี้ไว้ดังนี้
ศ.ดร.จี๊ด เศรษฐบุตร กล่าวว่า "หนี้เป็นิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสองฝ่าย ซึ่งฝ่ายหนึ่งต้องกระทำการอย่างหนึ่งให้อีกฝ่ายหนึ่ง ฝ่ายที่ต้องการะทำการนั้นเรียกว่า "ลูกหนี้" ส่วนฝ่ายที่ได้รับผลจาการทำนั้นเรียกว่าเจ้าหนี้ ส่วนการกระทำนั้นแยกออกไปเป็น ๓ ชนิด คือ ๑.กระทำการอย่างที่เข้าใจกัน ๒.กรทำการละเว้นกระทำการ และ ๓.กระทำการโอนทรัพย์สิน" (๑)
ศ. ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช กล่าวว่า "หนี้คือความผูกพันที่มีผลในกฎหมายซึ่งบุคคลฝ่ายหนึ่งเรียกว่าเจ้าหนี้ ชอบที่จะได้รับชำระหนี้มีวัตถุเป็นการกระทำ หรืองดเว้นหรือส่งมอบทรัพย์สินจากบุคคลอีกฝ่ายหนึ่งเรียกว่าลูกหนี้" (๒)
แต่เมื่อพิจารณาถึงลักษณะและผลของหนี้ตามกฎหมายแล้ว คำว่า "หนี้" หมายความถึงนิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งเรียกว่า "ลูกหนี้" ที่จำต้องกระทำการ งดเว้นกระทำการ หรือส่งมอบทรัพย์ให้แก่อีกฝ่ายหนึ่งที่เรียกว่า "เจ้าหนี้"
หนึ้จึงเป็นบุคคลสิทธิ คือ ผูกพันตามกฎหมายระหว่างบุคคลสองฝ่าย หรือหลายฝ่ายที่เข้ามาเกี่ยวพันกัน
_______________
(๑) จิ๊ด เศรษฐบุตร, หลักกฎหมายแพ่งลักษณะนิติกรรมและหนี้, (กรุงเทพฯ : คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๒๖), หน้า ๓๗๕
(๒) เสนีย์ ปราโมช, ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยนิติกรรมและหนี้เล่ม๑ (ภาค ๑-๒) (กรุงเทพมหานคร : บริษัทสำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช จำกัด, ๒๕๐๕), หหน้า ๒๗๗
No comments:
Post a Comment